Wednesday, September 28, 2011

മണ്‍കലങ്ങള്‍....


മണ്‍കലങ്ങള്‍....

കുംബാര ക്കുടിലുകള്‍ മണ്ണ് കുഴക്കുന്നത് 
മനസ്സിന്നുള്ളിലൊരു വേദന ബാക്കി വെച്ചാണ്..
ചവിട്ടി കുഴച്ച കളിമണ്ണിനും ചവിട്ടിയമര്‍ത്തിയ ആശകള്‍ക്കും 
മേല്‍ വേദനയുടെ ചൂള കെട്ടി ചുട്ടെടുക്കുന്നു കുശവനീ 
കലങ്ങള്‍ ,പൂച്ചട്ടികള്‍, പൂപ്പാത്രങ്ങള്‍ ,മണ്‍കുടങ്ങള്‍....
ചാമി *ചെട്ടിയാര്‍ തന്‍ ഉടുക്കിന്‍ താളമൊരു
ജീവ താളമായ് *മാരിയമ്മന്‍ കളിയാട്ടമാകുന്നു..                     

ആറ്റരികിലെ കുഴമണ്ണ് കുഴിചെടുത്തു  ചവിട്ടി കുഴച്ചു 
തേച്ചു മെഴുകി അടിച്ചു പതമാക്കി മോഹങ്ങള്‍ 
തന്‍ നിറങ്ങള്‍ ചാലിച്ച് ജീവിതമൊരു ചൂളയാക്കി 
കുശവനാ കളിമണ്ണ് ചുട്ടെടുക്കുന്നു......
കണ്ണീരു ചാലിച്ച ഭൂത കാലങ്ങള്‍..മാരിയമ്മ തുള്ളിയുറയുമൊരു  
കഴിഞ്ഞ കാല കദനങ്ങള്‍..വേദനകള്‍ തന്‍ ഭൂത കാലങ്ങള്‍..
ആട്ടിയകറ്റപെട്ട വഴിയോരങ്ങള്‍.നഷ്ടസൌഭാഗ്യങ്ങള്‍തന്‍ രാജവീഥികള്‍ ..

എങ്കിലുമീ കുംബാരക്കുടിലുകള്‍ കളി മണ്ണ് ചുട്ടെടുക്കുന്നു....
ചട്ടികള്‍,പൂച്ചട്ടികള്‍, മണ്‍കലങ്ങള്‍,മണ്‍കുടങ്ങള്‍...
ചവിട്ടിയുടച്ചു തൊടിയി ലെറിയുമീ ചട്ടി പൊട്ടുകള്‍...
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ തന്‍ക്കൂടകള്‍ തോളെറ്റി കുന്നും മേടും 
താണ്ടുന്നു ചെട്ടിച്ചികള്‍,തെരുവുകളില്‍ വിലപേശുന്നുമാനവര്‍ 
ഓട്ടക്കലങ്ങളായി ചെട്ടിച്ചികള്‍ തന്‍ സ്വപ്നവും മാനവും..

ഒരു കുശവന്‍ മണ്ണ് കുഴക്കുന്നത് മനസ്സിന്നുള്ളിലൊരു 
വേദന ബാക്കി വെച്ചാണ്..നെഞ്ചിന്നുള്ളിലൊരു
 നെരിപ്പോട് ഒളിച്ചു വെച്ചാണ്‌......
                              .ബിപിന്‍ ആറങ്ങോട്ടുകര.

**കുംബാരന്‍,ചെട്ടിയാര്‍: കുശവന്‍ 
   മാരിയമ്മ:കുംബാരന്മാരുടെ കുല ദൈവം.

3 comments:

  1. കണ്ണെത്താദൂരത്തിലേക്ക്‌ കൈപ്പിടിച്ചു നടത്തുന്ന വരികള്‍ .

    ReplyDelete
  2. കവിത ഒന്ന് കൂടി അരിച്ചെടുക്കണം ..പക്ഷെ വിഷയം അത് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു

    ReplyDelete